در مورد فرش 700 شانه 6 متری ایرانی قبل از قرن پانزدهم، زمانی که هنر در حال نزدیک شدن به اوج خود بود، اطلاعات کمی در دست است. تهاجم مغول در قرن سیزدهم زندگی هنری ایران را دچار رکود کرده بود، که تنها تا حدودی توسط رنسانس تحت سلسله ایل خان مغول (1256-1353) بازسازی شد.
اگرچه فتوحات تیمور (متوفی 1405) از بسیاری جهات برای ایران فاجعه آمیز بود، اما او به صنعتگران علاقه داشت و آنها را از کار در کاخ های بزرگ خود در سمرقند صرف نظر کرد.
در زمان جانشین تیمور، شاه رخ (متوفی 1447)، هنر، از جمله، تقریباً به طور قطع، فرش، شکوفا شد. تولید آنها منحصراً توسط کارگاه‌های کاخ و دستگاه‌های بافندگی یارانه‌ای دربار، به آنها وحدت سبکی بخشید. و مشتریان حساس و پشتیبانی سلطنتی مجلل مواد عالی و بالاترین مهارت را تضمین می کند.
در هفتم قرن پانزدهم، هنر کتاب، که از دیرباز به عنوان عالی ترین دستاورد هنری تلقی می شد و قرن ها دستاورد عالی را پشت سر داشت، به درجه ای از ظرافت و پیچیدگی ناشناخته قبل و یا بعد از آن رسید.
صحافی‌ها، پیشانی‌ها، سرفصل‌ها، و در خود مینیاتورها، سایبان‌ها، پانل‌ها، برج‌ها و فرش‌هایی که فضاها را تجهیز می‌کردند، همگی غنی‌ترین و ظریف‌ترین نقش‌ها را دریافت کردند.
این طرح‌های زیبا در درجات مختلف توسط هنرهای دیگر تخصیص یافتند و ویژگی خاص فرش‌های درباری آن دوره، تنوع رنگ‌ها، نبوغ و طیف تخیلی طرح‌های نقش‌آفرینی و طراحی فوق‌العاده را به حساب می‌آورند.
از جمله محصولاتی که از تذهیب کتاب الهام گرفته شده بود، فرش های مدالیون شمال غربی ایران بود که شامل یک مدال وسط بزرگ است که با آویزها یا کارتوهایی در محور بلند و با طرح های ربع مدال در نواحی گوشه متصل شده است.
این چیدمان ابتدا در صفحات زینتی و صحافی کتب فارسی مورد استفاده قرار گرفت، روی فرش ها مرکزی مؤثر بود و اجازه می داد چندین لایه طرح روی هم قرار گیرند زیرا مدال ها می توانستند نقش های متعدد تاک و گل را بپوشانند.
به تصویر کشیدن نقوش اخیر راحت تر از پرداخت قرون وسطایی آنها است و نقوش جدیدی (با الهام از نقاشی) مانند حیوانات، انسان ها و مناظر شروع به کار کردند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.